De garantie: 

toezegging van de verkoper of producent

Op dit moment geven enkele verkopers in Suriname een garantie op de producten die zij verkopen. De looptijd van deze garanties is erg verschillend en voor enkele garanties wordt de consument geacht extra te betalen. Garanties zijn vaak een marketing instrument die de consument kwaliteit en duurzaamheid van een product suggereren en ook het merkbewustzijn laten groeien. Bijvoorbeeld een Samsonite koffer waarbij de garantie wordt gegeven dat hij 5 jaar niet kapot gaat en je anders meteen een nieuwe koffer krijgt.

Wettelijk is er op dit moment niets geregeld op het gebied van garanties. Wettelijke bepalingen over garanties ontbreken helemaal in de Surinaamse  wetgeving.

Een wettelijke garantie geeft de producent (importeur / verkoper) de verplichting om te garanderen dat zijn product een vaste tijd functioneert zoals je dat mag verwachten van het product. Als koper mag je verwachten dat het product dat je hebt gekocht de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik nodig zijn en waarvan je de aanwezigheid niet behoeft te betwijfelen. Je product moet aan de overeenkomst beantwoorden, dit wordt ook wel conformiteit genoemd.

Er zijn dus twee stappen in de garantie. Om de consument te beschermen zou de wet een garantie termijn moeten geven waarbinnen de verkoper de werking van het product moet garanderen. Daarnaast kan de verkoper een langer durende garantie geven.

Een goed stelsel van wettelijke garantie zal de verkopers/importeurs er toe aanzetten om kwalitatief goede producten te verkopen (en dus dumping van lage kwaliteit spullen voorkomen)

Een goed stelsel van wettelijke garanties zal de werkdruk van de rechtelijke macht verminderen omdat het systeem laagdrempelig is: de verkopers weten dat zij altijd geld moeten terugbetalen (of een vergelijkbaar werkend product moeten geven), en dat procederen hierover zinloos is.

Belangrijk is ook dat in een garantie duidelijk werd vastgelegd aan wie de consument zich bij het ontbreken van toegezegde eigenschappen mag wenden. Er moet dus een adres staan en ook de duur en de omvang van de garantie. Verder moet een garantie op verzoek van de consument schriftelijk uitgegeven worden.

De situatie in Suriname is nu zo: zonder een wettelijke regeling bieden winkels toch producten te koop aan, die met een garantiebewijs verkocht worden.

Garanties zijn een complex onderwerp. Er valt op dat gebied veel te regelen.

Belangrijke onderwerpen zoals:

-  wie draagt de kosten van het inroepen van een garantie en vooral mogelijke transportkosten?

-  Wat gebeurt met de garantie wanneer een koper het product door verkoopt?

-  Is de garantie gebonden aan de eerste koper of hoort zij bij het product?

-  Wat zijn de sancties voor het geval dat de verkoper of producent zijn toegezegde garantie niet nakomt?

-   In welke taal moet de garantie op papier worden gezet?

Wij zien het is niet zo eenvoudig om een goede regel als wetstekst te formuleren. Maar toch is dat geen reden, om dit onderwerp überhaupt niet te regelen.